Afstand: 4 kilometer

Waar : Cwmyoy (Wales)

Gpx bestand: hier beschikbaar

Samengevat: Een korte wandeling vanaf de kerk waarvan de toren schever staat dan de toren van Pisa (zo wordt er in de pub beweerd). Door het veld en een klein stukje achtervolgd door een duo schapen.

Voor vandaag hadden we wilde plannen, maar op advies van Sue zoeken we de wandeling iets lager uit. Het weer blijft volgens de weersverwachtingen grijs en mistig, dus in de heuvels lopen is misschien niet de meest verstandige keuze. Maar gelukkig had Sue een goed alternatief voor onze wilde plannen: een wandeling bij het ogenschijnlijk onuitspreekbare Cwmyoy. Beginnen bij de kerk met de scheve toren, door de velden in de richting van Llanthony en dan weer (deels) over de weg terug. Klinkt als een goed plan.

De uitvoering blijkt een stukje lastiger te zijn, in ieder geval de weg er naartoe. De weg naar de kerk is hier en daar zo smal dat het soms ‘fingers crossed’ is of we er met de auto door passen. En dan denken we nog maar niet na over de terugweg.

Op de parkeerplaats bij de kerk, met ruimte voor vier auto’s is vandaag ruimte genoeg. We kunnen zelfs dwars parkeren, maar proberen de auto toch netjes binnen de denkbeeldige lijntjes neer te zetten. Dan is het wandelschoenen aan en op pad. Met direct een glimp op de scheve toren van de kerk, maar als je goed kijkt zie je dat er eigenlijk niets recht aan de kerk is.

Even de deur proberen en dan blijkt dat we ook binnen even een kijkje kunnen nemen. Een klein rondje, een donatie en een aantekening in het gastenboek en dan kunnen we echt aan de wandeling beginnen.

Vanaf de kerk gaat het vooral eerst heuvelaf, de grootste uitdagingen zijn de stiles die we tegen komen, dus een fluitje van een cent. Maar dan hebben we geen rekening gehouden met een paar nieuwsgierige en vasthoudende schapen. Gelukkig zien ze er best aaibaar uit dus houden we een wandeltempo en en zetten we het niet op een rennen. Uiteindelijk geeft het duo het op en kunnen we in alle rust verder wandelen.

Eenmaal het dal van de vallei bereikt, is het tijd om de terugweg uit te zoeken. Eerst een stukje langs de weg maar al gauw vinden we weer een pad door het veld. In deze wei staan geen dieren te grazen, dus in alle rust kan er verder gewandeld worden.

Met de kerk weer in het vizier, ondanks de laaghangende bewolking, maken we het klimmetje weer naar boven. Dat gaat met alle ervaring met het klimmen van de afgelopen dagen, best eenvoudig zo heuvelop. Nog een kleine doorsteek over het kerkhof en dan hebben we het rondje af. Met nog één blik over de schouder, en een roodborstje dat nog even voor de foto poseert, zit het wandelen er op.

Ps. het was hier en daar goed mikken en met de nodige stuurmanskunst zonder deuken en krassen de doorgaande weg weer bereikt. Een fijne wandeling.

Facebooktwitter