Afstand: 7 kilometer (325 hoogtemeters)

Waar: Oz en Oisans (Frankrijk)

Gpx bestand: hier beschikbaar

Samengevat: Vanuit Oz en Oisans een rondje door de velden, of liever gezegd het bos gemaakt. Eerst een behoorlijke klim gevolgd door een nog steilere afdaling. Lijkt een beetje het thema in de Alpen te zijn. Aan het eind van de afdaling gekozen voor de makkelijke laatste etappe en dus via de weg naar terug naar het startpunt.

Vanuit Villard Reculas is het voor voetgangers maar vier liften naar het centrum van Oz en Oisans. Dat moet te doen zijn. Het lukt zonder vertraging het startpunt van de wandeling te bereiken. Vanuit het dorp volgen de weg in de richting van het klimbos. We kiezen niet voor het parcours door de bomen, hoewel we op het wandelpad ook direct moeten klimmen. Het eerste stuk is goed te doen tot we het beekje bereiken. Dan is het toch even zoeken naar de beste oversteek tussen de stenen en de ijsstroken door, bijna alles is glad. Het lukt om de andere kant zonder al te veel acrobatische toeren te bereiken.

Nog even stil staan bij het uitzicht op een paar mooie ijspegels maar dan is het toch weer tijd om het wandelpad naar boven te volgen. De route die we hebben uitgezocht is duidelijk aan de hand van de knooppunten te volgen. Ook vandaag zijn de diverse bordjes voorzien van de franse looptijden. We zijn er onder tussen wel achter dat onze gemiddelde wandeltijd iets korter is dan de tijd op de borden, maar echt snel gaat het ook vandaag niet.

Waar we in Nederland rekenen met een gemiddeld wandeltempo van vijf kilometer per uur (dan hebben we alle tijd om foto’s onderweg te maken), hier in de Alpen rekenen we zelf met een snelheid van drie kilometer per uur. Op de ondertussen vertrouwde gele bordjes, staan soms tijden die nog ver onder dit tempo liggen. Dit schrijven we dan maar op het feit dat klimmen de snelheid er redelijk uit haalt.

Is de klim goed te voelen in de kuiten, de afdaling voelen we vandaag behoorlijk in de bovenbenen. Het is goed uitkijken, onder de bladeren zijn losliggende stenen verstopt waardoor het hier en daar toch een beetje glijden is. Zonder kleerscheuren sluiten we de afdaling af. Dan wordt de route, in ieder geval voor plaatselijke begrippen, vlak en slingeren we in de richting van de weg.

Nog even tijd om een paar foto’s van de omgeving te maken. Veel groen, waar we wit hadden verwacht. Maar wel veel zon, dus prima wandelweer. Volgens de route moeten we nog een afdaling door de vallei maken. Tijd voor overleg. Conclusie is dat we liever nog een stukje met de zon op het gezicht lopen en dus valt de keuze op het wandelen over de weg. Misschien iets minder mooi, maar het is wel genieten.

Fluitend wordt de lift bereikt. Door het poortje en in de gondel, terug in de richting naar Villard Reculas.

Facebooktwitter