Afstand: 13 kilometer

Waar: Spier (Nederland)

Gpx bestand: hier beschikbaar

Samengevat: Een wandeling vanaf de ‘Boslounge’ door het Nationaal Park Dwingelderveld. Bos, vennetjes, heide en schappen.

Lentezon is altijd een goed excuus voor een wandeling. De bestemming voor vandaag is ‘Nationaal Park Dwingelderveld’. Op de parkeerplaats bij het informatiecentrum ‘de Boslounge’ van staatsbosbeheer. Even uitkijken bij het oversteken van de weg en dan het zandpad op. Om niet gelijk in de eerste kilometer de weg al kwijt te raken, worden de rode bordjes gevolgd. Een beetje slingeren tussen de bomen door en over een wildrooster.

Met toch meer bospaden om uit te kiezen, wordt het idee van de rode bordjes maar losgelaten en gaat de rest van de wandeling op goed gevoel, in de richting van de zon en de wind in de rug verder. Linksaf en rechtsaf, hier en daar de loslopende schapen ontwijkend en met regelmatig uitzicht op een van de vele vennetjes.

Zo nu en dan duikt er op de route toch weer een rood bordje op. Maar dan is er altijd wel een zandpad te vinden dat de andere kant op slingert. Het uitzicht wisselt regelmatig. Van weidse uitzichten over de heide tot kronkelpaadjes door het bos en langs het vogelobservatieplatform. Niet vergeten om na het maken van de foto’s de luikjes weer te sluiten.

Een van de kwikstaartjes is vandaag in een geduldige bui en laat zich fotograferen van zijn beste kant. Met nog weer een smal padje aan de rechterkant van het fietspad is er een mooie gelegenheid verder te zwerven. Met nog meer schapen die niet eens de moeite nemen om op te kijken en een goed verstopt pad wordt weer een brede zandweg bereikt. Of linksaf (wat achteraf de beste keus blijkt te zijn) of rechtsaf door het hek. De keuze valt op het bospad aan de andere kant van het hek.

Terwijl twee citroenvlinders voor de wandelaar uit dansen, is er nog een overstekende ree, wordt wel duidelijk dat deze route niet ergens toe leidt, behalve dan weer naar het hek. Dan toch maar linksaf. Blijkt dat er een behoorlijk rondje is gewandeld maar niet veel opgeschoten. Gelukkig is er weer een rood bordje om de wandelaar op het goede spoor te zetten.

Onder het toeziende oog van een van de vele lammetjes wordt toch maar weer een klein stukje van de officiële rode wandelroute gevolgd. Maar bij de eerste afslag van de route wordt besloten een variatie in te zetten en nog een stukje rechtdoor te steken. Een lang breed zandpad zorgt zonder veel moeite voor wat extra kilometers op de teller.

Met nog een paar bospaadjes (voorzien van rode bordjes, dus toch weer terug op de route), een wildrooster en een onvoorziene plas (dus toch nog natte voeten) komt de finish in zicht.

Lekker gewandeld, bijzondere uitzichten (hoewel het rondje rechts van het klaphek niet het hoogtepunt van de wandeling is), en een zomers kleurtje op het gezicht. Tijd om de wandelschoenen voor vandaag in te pakken.

Facebooktwitter