Afstand: 10 kilometer

Waar: Gortel (Nederland)

Gpx bestand: hier beschikbaar

Samengevat: Een wandeling over de hei en door het bos. Hoewel het bordje ‘natuurreservaat’ de wandelaar wel een beetje op het verkeerde been zet (geen olifant of leeuw tegengekomen), wel een paar leuke verkeersborden tegen gekomen.

Voor de wandeling van vanmiddag wordt gekozen voor een bekend startpunt: de parkeerplaats net buiten Gortel.

Vanaf de parkeerplaats steken we voor deze wandeling eerst de weg over, in de richting van de hei. Het eerste bord geeft gelijk genoeg stof tot nadenken. ‘Natuurreservaat’ op de Veluwe? en geldt ‘geen vrije doorgang’ alleen voor wandelaars of ook voor herten, zwijnen en konijnen? En als het al voor voor dieren zou gelden, heeft iemand dan de illusie dat het door ze gelezen en nageleefd gaat worden? De wandelgroep besluit het maar wel te doen en het fietspad verder te volgen.

Het eerste stukje over het fietspad is een uitdaging op een dag met veel voorbijflitsende fietsers die allemaal ‘hallo’ zeggen. Bij het eerste zandpad slaan de wandelaas links af de stilte tegemoet.  De wandeling volgt verschillende zandpaden voor een deel over het ‘Kroondomein het Loo’ en door het bos van Staatsbosbeheer.

Nu de varens bijna tot heuphoogte komen kunnen de reeën zich goed verstoppen. Een exemplaar steekt genoeg boven het groen uit om door de oplettende wandelaar opgemerkt te worden. Na elkaar door de bomen even te hebben aangestaard neemt de ree als eerste de benen en verdwijnt verder het bos in.

Na een paar omtrekkende bewegingen door het bos gaat de wandeling weer in de richting van de hei inclusief nog een bijzonder bord. Voor wie zou dit bord er neer gezet zijn (zou het uitmaken als de strooiwagenchauffeur ergens anders draait)? Een ding is zeker: vandaag met een middagtemperatuur die ruim boven de twintig graden ligt, heeft het geen zin te kijken of de strooiwagen echt op dit punt draait. Nog een paar bospaden voor de hei weer in zicht komt.

Werd er bij het bord ‘keerpunt strooiwagen’ kwistig met grappen gestrooid, bij het bord ‘stiltegebied gedurende de weekenden’  was het toch lastig om het lachen beneden de veiligheidsnorm (vrijetijdsgeluid:  88 decibel, waarschijnlijk valt lachen tijdens het wandelen wel in deze categorie volgens de ARBO-regels) te houden. Hopelijk weten alle dieren van het natuurreservaat wanneer het weekend is en houden ze zich dan wel een beetje in. Ben benieuwd wie bedacht dat geluid in het weekend een zwaardere last is (en voor wie) dan op doordeweekse dagen.

De laatste kilometer van de wandeling gaat niet echt in stilte. Nog een klein stukje over het fietspad en dan is de parkeerplaats weer bereikt. Vandaag staat er een ijskar. Een goed moment om een lekker Italiaans schepijsje te bestellen en te kijken hoe groot de blaren zijn geworden. Lage schoenen en zand: een uitstekende combinatie om blaren te lopen. Fijn gewandeld en prima vermaak onderweg.

Ps. wil je een wandeling van 20 kilometer maken, dan kun je ‘Kabouter Spillebeen‘ combineren met deze wandeling.

Facebooktwitter