Afstand: 11 kilometer

Waar: Ermelo (Nederland)

Gpx bestand: hier beschikbaar

Samengevat: Vanaf de parkeerplaats van ‘Landgoed Staverden‘ een wandeling gemaakt door bos en over de heide. Met als toegift een rondje over het terras. De route gaat door drie gemeenten Ermelo, Nunspeet en Apeldoorn wat indrukwekkender klinkt dan de kilometerteller doet vermoeden.

Vanaf de parkeerplaats kan de wandelaar het bruggetje oversteken in de richting van het landgoed, maar voor vandaag heeft de wandelgroep voor een ‘bos-en-heide-wandeling’ gestemd en dus wordt het landgoed gelaten voor wat het is. Gekozen wordt voor het zandweg in de richting van ‘de witte pauwen’ en langs de ‘Johannesvijver’. Als je even niet op let denk je dat de vijver bewoond wordt door een groep uit de kluiten gewassen krokodillen. Maar gelukkig is op het bord te lezen dat het maar boomstammen zijn zijn die liggen te ‘wateren’ (een proces om hout te verduurzamen).

Gerustgesteld dat er in het park geen gevaarlijk wild rondloopt, kan de wandeling in alle rust worden voorgezet. Na minder dan een half uur onderweg te zijn wordt de grens met de gemeente Apeldoorn overgestoken. Dat klinkt als een wereldreis, maar is in werkelijkheid, in de wandeling van vandaag amper twee kilometer.

De route slingert verder door het bos en gaat in de richting van de heide van de gemeente Nunspeet (de grensovergang even gemist). Ondertussen wordt er door een deel van de wandelgroep met smart gezocht naar een bankje onderweg. En hoewel er zeker een paar mooie locaties worden gezien, een bankje wordt niet gevonden.

Eenmaal de heide overgestoken, wordt het een hele puzzel om over zoveel mogelijk zandpaden de weg terug naar het landgoed te maken. Ook hier geen bankje te vinden voor de vermoeide wandelaar.

Op elk kruispunt is het even met de digitale kaart in de hand kijken hoe het verder gaat met de wandeling. Er zijn gelukkig genoeg zandpaden te vinden en met hier en daar een meter asfalt lukt het om vooral over het zand de finish te halen. Nadeel van al dat zand en lage wandelschoen is wel dat er aan het eind van de wandeling op elke hak een blaar zo groot als een (wie kent hem nog?) rijksdaalder zit.

Wandelschoenen worden op de parkeerplaats snel voor schoeisel zonder dichte hakken gewisseld. Dat scheelt druk op de blaren en daardoor kan de wandeling naar het terras van de Brasserie zonder strompelen worden afgelegd.

Ps. ondanks de blaren lekker gewandeld.

Facebooktwitter