Afstand: 16 kilometer (624 hoogtemeters)

Waar: Crickhowell (Wales)

Gpx bestand: hier beschikbaar

Samengevat: Een uitdagende wandeling inclusief een beklimming van Table Mountain, Pen Cerrig calch en Pen Allt Mawr, de op twee na hoogste piek van de Black Mountains. Mooie uitzichten, steile klimmen en zoals het in Wales niet ongebruikelijk is, sterk wisselend weer.

Met een uitgewerkte wandeling op de gps vertrokken naar Crickhowell voor een wandeling in  de Black Mountains. Net buiten het dorp (op het kruispunt richting Llanbedr) is een kleine parkeerplaats met ruimte voor, afhankelijk van de parkeerkunsten van de chauffeurs, ongeveer drie auto’s.

Het eerste deel van wandeling is goed te doen. Maar bij het wandelbord linksaf in de richting van Table Mountain wordt duidelijk dat er wat hoogtemeters te overwinnen zijn vandaag. Nadat het hek goed dicht gedaan is na de laatste wandelaar is het even diep ademhalen en dan gaan klimmen. Halverwege de klim nog even soepel over een stile en dan over het gras en slingerend tussen de stenen door naar de top van Table Mountain.

Vanaf de top slingert de de route weer naar beneden wat de benen even rust geeft voor aan de tweede klim van de wandeling begonnen wordt. Vandaag zijn de enige tegenliggers op het smalle wandelpad naar boven een kleine verzameling schapen. Het blijft goed uitkijken vanwege de vele stenen. Op de top van Pen cerrig calch even foto’s maken van de voorbijtrekkende wolken en het uitzicht over de vallei.

De top van Pen Allt Mawr, het hoogste punt van deze wandeling, is het mikpunt voor de wandelaars. Hoewel het in dit deel van de wandeling even niet steil naar boven gaat, blijft het wel inspannend wandelen tussen alle stenen, plassen water en modderpoelen door. Tegen de tijd dat het trig-punt op de top wordt bereikt, dalen de weercondities naar een dieptepunt. Harde wind, mistflarden en een spatje regen zorgen er voor dat de theepauze wordt opgeschoven.

Vanaf het trig-punt daalt de route bijna loodrecht naar beneden, duidelijk niet de comfortzone voor een wandelaar uit het lage en vooral vlakke land. Eenmaal weer op een meer vlak gedeelte van de route gaat het bijna fluitend verder. Nog een kleine klim en dan zitten de klimmeters er voor vandaag op.

In een bijna rechte, dalende lijn gaat de wandeling weer in de richting van de bewoonde wereld. Eenmaal in de beschutting van de heuvels wordt een geschikte plek gevonden voor een picknick. Na de pauze nog meer meters naar beneden en dan blijkt de grootste uitdaging van de dag nog te moeten komen: het wandelpad verandert in een waterstroom. Er zit niets anders op dan op de waterdichte schoenen te vertrouwen en midden door de beek te wandelen. Het is niet diep maar er is genoeg water om tot de enkels in het water te staan. Volgens kenners staat ook in de zomer dit wandelpad niet droog.

Na het pootjebaden gaat het laatste stuk van de wandeling over de weg terug naar de parkeerplaats. Blij dat er voor gekozen is de route met de klok mee te wandelen. Dit betekent dat alle hoogtemeters in de eerste zesenhalve kilometer overwonnen zijn en dat het waterballet aan het eind van de wandeling zit.

De paden zijn duidelijk ingelopen in het landschap, maar verwacht niet veel wandelaars of cateringsmogelijkheden op de route.

Ps. Hoewel de wandeling maar 16 kilometer is, ben je meer dan een halve dag onderweg. Afgezien van de kleine parkeerplaats is er geen parkeergelegenheid langs de smalle weg.

Facebooktwitter