Afstand: 10 kilometer en 9 kilometer

Waar: Hulshorst (Nederland)

Startpunt: Broeksteeg, Hulshorst

Gpx bestand: hier beschikbaar (deel 1 en deel 2)

Samengevat: Deze lange wandeling slingert vanaf ‘Landgoed Hulshorst’ naar de Leuvenumse bossen. Via Stakenberg trekt de route door de bossen en langs een beekje terug.

Beoordeling: 7

Voor de wandeling van vandaag is een bestaande route van het internet gehaald en op het gps-apparaat gezet. Het is even zoeken naar het beginpunt van de wandeling. Na drie keer een doodlopend weggetje ingestuurd, is de parkeerplaats aan de Broeksteeg een goed alternatief startpunt voor de wandeling. Wanneer de wandelschoenen in stelling zijn gebracht gaat de route langs het hek van ‘landgoed Hulshorst’ en in de richting van het viaduct om de snelweg over te kunnen steken.

Eenmaal aan de andere kant van de A28 worden de ‘Leuvenumse bossen’ bereikt. Er kan hier gekozen worden uit een hele verzameling wandelpaden. Gekozen worden voor het brede bospad linksaf in de richting van het ‘Hulshorster zand’, een van de weinige aangesloten stuifzand gebieden.

Wanneer de andere kant van de zandverstuiving bereikt is, gaat de route verder over verschillende bospaden in de richting van ‘Stakenberg’. Deze heuvel op de heide heeft al een hele geschiedenis achter de de rug ( de oudste vermelding is uit 1730, wat je al niet tijdens een wandeling allemaal op kunt steken). Na het klaphek gaat de route over een vakantiepark (meer dan vijftig jaar gebruikt door de PTT). Bij het hotel is er tijd voor een korte pauze met lekkere koffie.

Na de koffie (met een paaseitje) volgt de route nog een stukje asfalt voor er weer een bospad gevonden wordt om over het zand verder te wandelen.

Na verschillend bospaden staat er nog een een verrassing op de wandelaars te wachten. Niet vaak staat er midden in het bos een bord met de waarschuwing dat er misschien te veel water in de Leuvenumse beek (de langste beek van Nederland) staat, waardoor het een uitdaging kan zijn om met droge voeten de eindstreep te halen.

Vandaag staat het water laag genoeg om een spelletje ‘poohsticks’ te spelen. Nadat er meer dan vijftig stokjes onder de brug naar de andere kant zijn gedreven, is het tijd om het laatste stukje van de wandeling af te leggen.

Algemeen oordeel van de wandelgroep is dat er een paar mooie stukken in de wandeling zitten, alleen jammer dat de route regelmatig de voor de handliggende aangelegde fietspaden kiest terwijl er zoveel bospaden zijn om een unieke wandeling te maken. (een mooie uitdaging voor de groep voor een volgende keer).

Ps. Halverwege de route is er gelegenheid voor een kopje koffie op Landgoed Stakenberg.

 

 

Facebooktwitter