Afstand: 27 kilometer (1.228 hoogtemeters)

Waar: Skjeggedal (Noorwegen)

Gpx bestand: hier beschikbaar

Startpunt: parkeerplaats Skjeggedalsvegen Skjeggedal.

Samengevat: Uitdagende wandeling naar de ‘Trollentong’. Veel hoogtemeters met als beloning de solofoto op de overhangende rotspunt, zevenhonderd meter boven het meer Ringedalsvatnet. Heen- en terugweg volgen hetzelfde pad.

Beoordeling: 9 (inclusief 1 punt voor het fotomoment)

Wandel je in Noorwegen, dan kan eigenlijk de klim naar de ‘Trolltunga‘ niet in het lijstje ontbreken. Met een beloofde afstand van zevenentwintig kilometer, negenhonderd hoogtemeters om te overwinnen en een voorspelde wandeltijd van negen uur, op papier een echte uitdaging.

Vol goede moed staat de wandelgroep klokslag acht uur ‘s morgens klaar om aan de wandeling te beginnen. Direct een eerste dilemma. Bij het startpunt blijkt namelijk dat het ook mogelijk is om de eerste (en de laatste) vier kilometers van de wandeling met een busje af te leggen. Volgens het informatiebord scheelt dat 3 uur wandelen en een groot deel van de hoogtemeters. Nog goed uitgerust en optimistisch wordt, nu we er dan toch zijn, gekozen om het hele stuk te wandelen.

Na honderd meter onderweg te zijn, blijkt dat dit besluit de dag er niet makkelijker op gaat maken. De weg gaat met een aantal haarspeldbochten met een indrukwekkend stijgingspercentage omhoog. Na ruim een uur klimmen slaat de route van de weg af en gaat het de wildernis in.

Na de steile kilometers over de weg, is dit gedeelte van wandelroute goed te doen. Net wanneer de moed er nog goed in zit komt het volgende uitdagende klimgedeelte van het pad in beeld. Via een soort van stenen trap gevolgd door een oversteek over een massieve stenenplaat gaat het weer steil omhoog. Stug doorwandelend wordt deze etappe overwonnen (over de afdaling wordt nog maar niet nagedacht).

Na de klimpartij wordt de route vlakker. Even tijd en adem om van het uitzicht op het meertje en de rotspartijen te genieten. De route is eigenlijk niet te missen en elke kilometer staat er een bordje om bij de wandelaar de moed erin te houden. Bij de eerste berghut wordt besloten dat het tijd is voor een theepauze. Met een mooi en ongehinderd uitzicht op de omgeving wordt de energievoorraad weer aangevuld.

Voldoende uitgerust gaat de wandelgroep verder. Het pad blijft klimmen en ook weer dalen dus weinig ontspanning voor de beenspieren. Na ruim viereneenhalf uur komt het bordje van de laatste kilometer (in ieder geval van de heenweg) inzicht. Na het overwinnen van de laatste obstakels wordt (eindelijk) het doel van de wandeling bereikt: de Trollentong.

Na een korte theepauze wordt besloten om in de wachtrij voor het fotomoment te gaan staan. Het duurt vandaag even voordat de wandelaars een voor een ‘dé’ foto kunnen laten maken. In het zonnetje is het prima wachten, want nu we er dan toch zijn, gaan we ook niet zonder de foto op de rotspunt weg.

Nadat de fotosessie is afgerond is het tijd om de rugzak weer op te pakken en aan de terugweg te beginnen. Het gaat weer op en af en de kilometers en hoogtemeters worden nu wel voelbaar in de benen. Besloten wordt om nog een theepauze te houden bij de reddingshut voordat aan de laatste klim en de lange steile afdaling wordt begonnen.

Het deel langs het meertje gaat nog zonder horten en storten, maar wanneer de trap wordt afgedaald, zakt het tempo bijna tot het nulpunt. Onder luid protest van de linkerknie wordt er toch doorgestapt, stoppen is ook geen alternatief en uiteindelijk wordt de weg weer bereikt. Met het verleidelijke alternatief om het busje naar de parkeerplaats te nemen wordt er nog even wat extra energie in de wandelaars gestopt (waar chocolade al niet goed voor is..) voordat aan de laatste kilometers van de wandeling wordt begonnen.

Precies elf uur later dan het moment van vertrek wordt de parkeerplaats weer bereikt. Inclusief de wachttijd van bijna een uur om de foto op de Trollentong te maken (over twee jaar staat hier vast het bordje ‘wachttijd tot fotomoment 1 uur’ bij de rots) en een paar theepauzes geen slechte prestatie. Met een zucht van opluchting worden de wandelschoen ingeruild voor een paar slippers. Tijd voor koffie (gebak gaat in dit deel van Noorwegen jammer genoeg niet lukken). Toch wel een beetje trots vandaag.

Ps. De wandeling is te doen, zorg voor voldoende tijd en neem genoeg eten en drinken mee. In het vakantieseizoen is het een populaire wandeling. Het is, zeker op een zonnige dag, gezellig druk op de route.

Facebooktwitter