Afstand: 8 kilometer

Waar: Veessen (Nederland)

Gpx bestand: hier beschikbaar

Startpunt:  parkeerplaats IJsseldijk 40, 8194 LE Veessen

Samengevat: Een wandeling die begint als ‘klompenpad wandeling’ maar een wilde variatie wordt op de bedoelde route. Via de uiterwaarden, door de weilanden en dan toch nog een stukje over de weg. Let op: een deel van de route is tijdens het broedseizoen van april tot en met juli gesloten. Als alternatief kan dan de dijk gevolgd worden.

Beoordeling: 7

Omdat vanavond het kozakkenveer vandaag zijn (of haar) laatste afvaart al heeft gemaakt, besluit de wandelgroep om het klompenpad ‘Markluiderpad’ te gaan maken. Omdat het officiële beginpunt buiten Veessen ligt, zal het eerste stuk op goed geluk, maar zonder dat vaart niemand wel,  gewandeld worden.

Vanaf de parkeerplaats wandelt de nieuwe route via de molen over de dijk het dorp uit. Net buiten het dorp wordt het pad gevonden dat de wandelaars in de richting van de uiterwaarden brengt. Door het bijna kniehoge gras wordt het ingelopen pad gevolgd tot de verharde weg weer wordt bereikt.

Hier is het even zoeken naar hoe verder, maar de routemarkering van het klompenpad wordt dan toch gevonden. Via het fietspad en twee overstapjes over het hek wordt dan het officiële startpunt van de wandeling gevonden (deze staat wel heel verscholen in het landschap).

De route trekt dwars door de weilanden, over een bruggetje weer in de richting van de verharde weg regelmatig de wandelaars in volledige verwarring brengend omdat de routebordjes wel heel verdekt opgesteld staan of helemaal verdwenen lijken te zijn.

Regelmatig moet het gps-apparaat het antwoord geven op de vraag: ‘Hoe nu verder’. Wanneer dan uiteindelijk weer voet op het asfalt wordt gezet besluit de wandelgroep dat het genoeg geweest is met het zoeken naar de bedoelde route. Met enige gevoel voor richting wandelt de groep terug naar Veessen.

Bij de ‘tolbrug’, een imposante constructie die onderdeel is van ‘Ruimte voor de rivier’ worden de wandelaars kort in de gaten gehouden door twee reeën in het veld. Na drie tellen is het nieuwtje er voor de dieren er blijkbaar wel af en krijgt het gras in de wei weer alle aandacht.

In een rustig wandeltempo wordt het laatste stukje van de wandeling afgewerkt. Op de parkeerplaats nog een korte nabespreking. Algemeen oordeel: best een aardige wandeling maar het vele zoeken naar de routebordjes draagt niet echt bij aan de feestvreugde.

Ps. De wandeling ‘Etappe Wijhe – Olst’ maakt wel de oversteek met het ‘kozakkenveer’.

Facebooktwitter