Afstand: 4 kilometer
Waar: Sourton (Engeland)
Gpx bestand: hier beschikbaar
Samengevat: ….when we get there. De brug lag lang in het zicht van de wandelaars, maar het was een hele toer om hem te bereiken. Al met al een wandeling met uitdaging, zweet op de rug van de klim, bijzondere uitzichten en enorm genoten.
Na de wandeling vanmorgen door Lydford Gorge, een bezoek aan Lydford Castle is er nog net genoeg energie voor een niet te lange, maar wel met mooie uitzichten, wandeling door het veld. De keuze is gevallen op Sourton als startpunt. Vanaf de parkeerplaats van Bearlake Inn wandelen we, hoe kan het anders langs het water in de richting van de brug. Eenmaal onder de brug heb je een indrukwekkend uitzicht op de bogen die samen de brug vormen. Omdat het spoor al lang buiten gebruik is zullen er vandaag hoogstens fietsers over de brug denderen.
Na de brug vinden we een klaphek. Eerst een niet al te steil stukje over het veld maar dan gaat toch het pad steeds steiler omhoog. Dan doen de kilometers van eerder op de dag zich toch gelden. Maar met de zon in de rug is de groep ook vanmiddag niet te stoppen en gaat het stug heuvel op. In ieder geval de eerste honderd hoogtemeters.
Hoe meer hoogtemeters er overwonnen worden hoe natter de ondergrond wordt. Het water spat letterlijk tot halverwege de knieën op. Na kort overleg word besloten een alternatieve route te kiezen en nog iets steiler naar boven te klimmen en zo drogere ondergrond te vinden.
Met de nodig inspanning en met behoorlijk natte broekspijpen wordt een hoger gelegen pad gevonden. Even op adem komen en van het uitzicht genieten. De brug ligt er imposant in het landschap bij. Vanuit de groep komt het voorstel om richting de brug te wandelen, de burg over te steken en dan het haardvuur bij de Bearlake Inn op te zoeken. Het voorstel wordt met algemene stemmen aangenomen.
Hoewel het voorstel eenvoudig gedaan is, niet erg ingewikkeld lijkt, blijkt de uitvoering een iets grotere uitdaging op te leveren. Het is even zoeken naar een begaanbaar wandelpad. Na een eerste poging die strandt op een onoverbrugbare kloof, een tweede poging die vastloopt in een hek lijkt de derde poging te gaan lukken. Met veel kunst- en vliegwerk weet de hele groep de uitdagende afdaling te maken en het gras te bereiken. Niet een moment is de brug uit het oog geweest.
Nu de ondergrond weer goed begaanbaar is, kunnen er weer meters in de richting van de brug gemaakt worden. Met een mooi aangelegd fietspad als laatste meters bereikt de hele club ‘Lake viaduct’ (gebouwd in 1874 en here-to-stay zo te zien).
Zo hoog boven het maaiveld heb je een mooi driehonderzestig graden uitzicht over het landschap. Het was de moeite zeker waard. Zeker een wandeling met meer dan één micro-avontuur.
Na nog een paar foto’s is het tijd om de bank en een drankje op te zoeken. Bij het haardvuur worden de belevenissen besproken. Misschien niet de meest gestructureerde wandeling maar zeer zeker onvergetelijk.
1 Pingback