Afstand: 10 kilometer
Waar: Gortel (Nederland)
Gpx bestand: hier beschikbaar
Samengevat: Een wandeling door het bos van Kroondomein Het Loo. Gestart op de parkeerplaats net buiten Gortel, over bos- en heidepaadjes en langs het huis van kabouter Spillebeen.
De afgelopen dagen zijn er al heel wat blaadjes van de bomen gewaaid, een uitgelezen mogelijk om een wandeling te maken over de bospaden en lekker door het bladertapijt te sloffen. Even de wereldbol laten draaien en dan een locatie prikken: het wordt Gortel (probeer dat maar eens op de draaiende wereldbol te prikken).
We vinden een parkeerplaats inclusief een verzameling picknickbanken waar zo in de herfst genoeg ruimte is om de auto te parkeren. Het eerste bospad is onderdeel van de blauwe wandelroute, maar al gauw besluit de groep tot enige rebellie te vertonen en een zandpad zonder blauw paaltje in te steken. Nu maar hopen dat we niet verdwalen.
Van het ene zandpad steekt de wandeling het andere bospad op en slingert zo door het bos en langs een klein monument voor zes gevallen RAF-piloten in de tweede wereldoorlog. Even stil staan voor de wandeling verder gaat over weer een ander bospad. Er zijn genoeg bospaden om uit te kiezen en voor we het in de gaten hebben zitten de eerste kilometers er al op.
Na verschillende bospaden te hebben gevolgd en ontelbaar veel bladeren weer doen opwaaien, staan we ineens op de rand van de hei. Weinig blaadjes om doorheen te sloffen, maar wel alle ruimte om het kleine beetje zon op het gezicht te laten vallen.
Aan de andere kant van de hei wordt er zonder moeite weer een bospad gevonden om aan de wandeling toe te voegen. Het wandeltempo heeft behoorlijk last van alle blaadjes op de grond. Te veel afleiding om door te stappen. Gelukkig is er wel gebrek aan publiek om alle gekheid te zien.
Lekker slenterend slingert de groep door het bos. Met zo nu en dan een kleine pauze om te kijken hoeveel blaadjes de lucht in geschopt kunnen worden. Tegen de tijd dat de parkeerplaats bijna bereikt is het een gelijkspel tussen de wandelaars. Er zal nog een een boswandeling gemaakt moeten worden om de beslissing te laten vallen wie de meeste blaadjes kan doen opwaaien.
Met het laatste bospad voor de boeg staat er nog een eenzame paddestoel. Dat moet wel het huisje van kabouter Spillebeen zijn. De paddestoel is immers rood-met-witte-stippen. Even gekeken of we deurbel konden vinden, niet gelukt.
Nog een klaphek door en dan zijn we bijna terug, daar waar we begonnen zijn. Lekker gewandeld. Ben je nog niet uitgewandeld, dan kun je wandeling combineren met ‘Stilte in het weekend’.
Ps. staat het elfenhuisje in Engeland, kabouter Spillebeen woont misschien wel in Gortel. Was niet thuis voor de thee.
2 Pingbacks