En France

Afstand: 9 kilometer (407 hoogtemeters)

Waar: Huez (Frankrijk)

Gpx bestand: hier beschikbaar

Samengevat: Vanuit Huez een stukje door de ‘Gorges de Sarenne’ gewandeld. Bij de romeinse brug het water overgestoken en een uitdagende klim naar boven gemaakt. Via Le Rosai en Maronne in de richting van de Col de Maronne gewandeld. Niet helemaal naar de top maar via de alpenweide terug naar Le Rosai. De laatste uitdaging van de wandeling is de afdaling naar de brug.

Op de wandelkaart staat als een van de bezienswaardigheden ‘Pont Romaine’ aangegeven. Met even puzzelen hebben we een wandeling uitgestippeld inclusief een oversteek van de romeinse brug. De wandeling begint in Huez en slingert langs de kerk in de richt van ‘de weg met de eenentwintig bochten’. Bij het zebrapad steken we veilig de weg over (weinig fietsers vandaag) en dalen dan de ‘Gorges de Sarenne’ in. Omdat er geen sneeuw ligt, kunnen we flink doorstappen op dit deel van de wandeling en in een mum van tijd is de brug bereikt. Even tijd om een paar foto’s te maken van de ijssculpturen en de brug.

Na het oversteken van de brug gaat het pad direct steil naar boven. Dat is even schakelen. Gelukkig zijn de stenen droog, ligt er geen sneeuw en is de grootste uitdaging vooral het overwinnen van de hoogtemeters. Het pad maakt snel hoogte en bij het tweede stopmoment om even op adem te komen is het gedonder van het water al bijna niet meer te horen. Nog een stukje verder klimmen en dan is voorlopig het hoogste punt van de wandeling bereikt. Even tijd om stil te staan en van het uitzicht en het zonnetje te genieten. Vanaf deze kant van de vallei is het uitzicht op Huez net weer even anders.

Iedereen weer op adem en de hartslag weer op een normaal niveau is een goed moment om weer in beweging te komen. Het pad naar Le Rosai is redelijk vlak, het dorp is maar een paar huizen en een kerk (met een herdenkingsmaquette) groot en voor we het door hebben wandelen we alweer het dorp uit.

Nog steeds heuvelaf wat de schrik bij het kruispunt alleen maar groter maakt. Bij het bord ‘En France’ gaat de route bijna recht omhoog. Daar hadden we even niet op gerekend. De klim die voor ons ligt ziet er indrukwekkend uit en het kost een paar adempauzes om de top te bereiken.

Vanaf het hoogste punt van de wandeling volgen we het redelijk vlakke weidepad (nu vooral veel bruin zo in december, maar toch het favoriete deel) tot aan Le Rosai. Als laatste uitdaging: de afdaling naar de brug. Vooral goed uitkijken waar je de voeten neerzet en regelmatig een blik op de omgeving. Het laatste stuk gaat over de brede zandweg terug naar Huez.

Afgezien van de wat saaie klim halverwege de wandeling, was het een leuke wandeling. Zorg wel dat je stevige schoenen aan hebt voor het klimmen en dalen vlakbij de brug.

Ps. Normaal gesproken is in december de oversteek over de brug niet te maken vanwege de sneeuw. Wil je de wandeling maken controleer dan vooraf of de route sneeuw- en ijsvrij is. Onderweg is geen gelegenheid voor een theepauze.