Afstand: 6 kilometer

Waar: Easton-in-Gordano (Engeland)

Gpx bestand: hier beschikbaar

Samengevat: Met kerst een kalender gekregen met twaalf wandelingen in het Verenigd Koninkrijk. De april-wandeling maakt een rondje vanuit Easton-in-Gordano. Bijna in de buurt dus een goede reden om een kleine omweg te maken voor de wandeling. Bos, veld en bluebells.

Met het uitzicht op de kerk van het dorp kunnen de wandelschoenen aan voor een rondje door de bossen net buiten Easton-in-Gordano. Blad nummer vier beschrijft een wandeling met veel groen maar vooral ook veel bluebells. De eerste paar honderd meter van de beschrijving zijn goed te volgen. Dan komt er een discussiemoment. Rechtsaf langs de best wel drukke weg wandelen (wat de beschreven route is) of oversteken en het veld in (over een stile en dan een wandelpad op). Het wordt het wandelpad. Daarmee kan de routebeschrijving de tas weer in en wordt het wandelen op goed geluk en met de gps.

Aan de andere kant van het veld ligt de eerste test voor de lenigheid van de benen: twee stiles kort achter elkaar (een dubbelsprong). Met een beetje kunst- en vliegwerk worden de bramenstruiken ontweken en wordt toch best soepel de andere kant bereikt en steekt de route het bos in. Stromend beekje en bloeiende bluebells: het lijkt bijna op de foto van de kalender.

Het gaat ondertussen gestaag heuvelop. Op het kruispunt van zandpaden valt de keuze op linksaf met uitzicht. Afgezien van het feit dat de bluebells dan beter in beeld blijven, is het volgens de gps ook meer de juiste kant op. Ondertussen is het bos ingeruild voor veld (het klimmen blijft) en onder het toeziend oog van een paar koeien, die niet nieuwsgierig genoeg zijn om de wandelaar van dichtbij te willen bekijken en dus rustig op hun plaats blijven staan,  wordt het volgende opstapje zonder kleerscheuren overwonnen.

Ondertussen zijn er al redelijk wat kilometers afgelegd, dus tijd om te zoeken naar een doorsteek en de weg terug te vinden. Bovenop de heuvel is er goed uitzicht en is het ingelopen wandelpad iets verderop goed in het gras te zien: terugweg gevonden. De heenweg was vooral klimmen, nu is het gelukkig vooral heuvel af.

Met de gps in de hand lukt het door de verschillende velden heen (en over officiële wandelpaden) terug te slingeren in de richting van het startpunt. De kerktoren is een goed oriëntatiepunt en zonder problemen wordt de auto gevonden.

ps. een ander rondje dan gepland, maar met de fraaie uitzichten en toch nog best wat bloemen onderweg was het zeker de moeite waard.

Facebooktwitter