Afstand: 8 kilometer

Waar: Wezep (Nederland)

Gpx bestand: hier beschikbaar

Samengevat: Een wandeling die net buiten Wezep begint. Op goed geluk, maar wel met het gps-apparaat als redder-in-nood, op pad gegaan. Schaduwrijke bospadden, bloeiende waterlelies, een landgoed, meer dan 7 stiles, een potje honing en nog meer bospaadjes zijn we onderweg tegen gekomen.

P1010016

Voor de wandeling van vandaag is Wezep als startpunt gekozen. Voor de hand zou liggen om de wandeling bij het station te beginnen, maar we kiezen voor een wandeling aan de andere kant van het dorp. Net aan de andere kant van de A28 wordt al snel een parkeerplaats gevonden en kan de benenwagen gestart worden. Het wordt een beetje op goed geluk wandelen. Langs het veld waar het maïs ondertussen tot schouderhoogte is gegroeid, steken we een bospad in en dan is het een beetje zoals er zo vaak gewandeld wordt: bij elke kruising of weggetje van links/rechts besluiten wat te doen.

Over de verschillende bospaadjes, langs verschillende velden en dan toch weer het bos in. En verwacht je eekhoorntjes, merels of zelfs een ree midden in het bos, zeker geen gedenksteen. Nog een paar (soms wat gammele) bruggetjes over door nog meer bos, wat vroeger ongetwijfeld het goed onderhouden park van landgoed Oldhorst is geweest. In de vroegere vijver bloeien nog steeds de waterlelies.

Vanaf het landgoed gaat de wandeling verder door de weilanden en volgt, deels, het klompenpad. Een paar keer hebben we de keuze, gaan we het hek over via de stile of toch maar lekker makkelijk door het openstaande hek. Meestal wint de stile het.

 

 

P1010021

Als de 7 stiles (misschien waren het er meer, maar te veel afgeleid dus de tel ergens in de weilanden kwijt geraakt) overwonnen zijn,  gaat het verder over de verharde weg. Van een veilige afstand even bekeken hoe de twee imkers druk met de bijen zijn. Bij het hek hangt een kistje met de potjes honing en een boterbakje van ‘zeeuws meisje’. Het geld in het boterbakje achter gelaten en een potje honing mee genomen.

P1010025

Na het doorsteken van het dorp ‘t Loo (niet te verwarren met het paleis bij Apeldoorn) volgt de wandeling nog verschillende bospaadjes en dan blijkt dat er toch dicht bij de snelweg gewandeld wordt, het geraas van de auto’s en de motoren is hier goed te horen.

Na het volgen van de verschillende bospaadjes (het is hier lastig om de klompenpaden altijd te ontwijken maar het lukt redelijk) wordt het startpunt van de wandeling bereikt.

Ps. onderweg geen gelegenheid voor een koffiepauze.

Facebooktwitter