Afstand: 5 kilometer (168 hoogte meters)
Waar: Cardiff, Rhiwbina (Wales)
Gpx bestand: hier beschikbaar
Startpunt: parkeerplaats aan Wenallt Road in Rhiwbina (net buiten de bebouwde kom)
Samengevat: Een korte wandeling door Wenallt Forest, in het bluebell-seizoen een overvloed aan bluebells en wilde knoflook. De wandeling staat in mijn persoonlijke top-5 van bluebell-wandelingen.
Beoordeling: 9 (inclusief 1 bonuspunt voor de bluebells)
Voor de wandeling van vandaag niet de Brecon Beacons gekozen als bestemming maar een van de kleinere groene gebieden rond Cardiff. Wenallt Forest (of Coed y Wenallt op z’n Welsh) wordt vaak genoemd, afhankelijk van op welke lijst je zoekt, in de top tien van wandellocaties in Wales voor bluebells.
Vanaf de kleine parkeerplaats net buiten Rhiwbina is het blauw van de bloemen al goed tussen de bomen te zien. Na een korte controle op de plattegrond van het gebied wordt besloten de rode (advies) route te gaan volgen.
De route met de klok mee volgend, gaat het het pad gelukkig eerst heuvel af (dus aan het eind heeft de wandeling nog een klimmetje in petto). Met genoeg stopmomenten voor het maken van foto’s (achteraf bleek dat een van de vele knopjes niet goed stond, dus een deel van de foto’s is bewogen wat best moeilijk is met stilstaande bomen en bloemen) wordt een rustig ‘zondagmiddag-wandeltempo’ gehaald.
Bij het klaphek gaat de rode route het bos uit en wanneer de route vervolgens via een wandelbrug de snelweg oversteekt en de woonwijk in trekt, wordt besloten terug naar het bos te wandelen en zelf maar een wandeling te maken.
Op elk kruispunt is het weer even kiezen welk pad verder te volgen maar gestaag slingert de wandelgroep door het groen, paars en wit. Een onverwacht beekje midden in de route brengt de wandelaars abrupt tot stilstand. Aan de andere kant van het water staat een klaphek inclusief wegwijzer, dus het zal de bedoeling zijn om het water over te steken en aan de andere kant van het water de wandeling voort te zetten.
Na een kort crisisberaad wordt besloten geen hik-stap-sprong over de de stenen te maken met een grote kans op een nat wandelpak, maar het wandelpad heuvelop te volgen. Het bosgebied aan de andere kant van het water moet wachten op een andere wandeling. Tussen de bluebells en nog verschillende bospaden volgend worden een klein aantal kilometers gewandeld.
Met nog een kleine inspanning voor het laatste klimmetje (en een fotoshoot ontwijkend omdat bij geen van de wandelaars het haar leuk genoeg zit om als achtergrondvulling door te kunnen) en dan in de laatste stappen naar de parkeerplaats. Tijd om de wandelschoenen af te stampen.
Ps. ook in de andere jaargetijden is het ongetwijfeld een prima locatie voor een wandeling. Er zijn veel wandelpaden in een compacte omgeving. Verdwalen is niet echt mogelijk en ook zonder route is er makkelijk een wandeling te maken. Er is wel een behoorlijk hoogte verschil in de paden dus zo nu en dan ligt er een behoorlijk klimmetje voor de voeten. Voordeel van de wandeling in april/mei is de enorme hoeveelheid bluebells en wilde knoflook. Algemeen oordeel van de wandelaars: meer dan de moeite waard en voor herhaling vatbaar.
1 Pingback