Afstand: 5 kilometer (257 hoogtemeters)
Waar: Hafjell (Noorwegen)
Gpx bestand: hier beschikbaar
Startpunt: Nermosvegen, Hafjell.
Samengevat: Een klein stukje over de ‘Pilegrimsleden’, een steile klim naar een uitzichtpunt en een uitdagende afdaling. De route was onverwacht verrassend boeiend.
Beoordeling: 8
Na een fietstocht heuvelop (achthonderd hoogtemeters op de fiets was een uitdaging en toen moest er nog gedaald gaan worden over een grintpad. ‘Not my cup of tea’ zoals de Engelsen zouden zeggen) is er vanavond nog tijd voor een korte wandeling.
Net buiten de bebouwde kom van Hafjell is er een kleine inham in de berm, genoeg ruimte om de auto achter te laten en de route op te pikken bij het informatiebord. Direct gaat het heuvel op, dus dat begint gelijk goed. Met een duidelijk aangegeven route (blauwe markering op de bomen voor het rondje en bruine bordjes voor de pelgrimsroute) is het haast onmogelijk de route kwijt te raken. Wel even opletten bij het punt waar de rondwandeling de pelgrimsroute verlaat. De wandelroute slaat rechtsaf en blijft steil klimmen terwijl de pelgrimsroute rechtdoor trekt over vlakker terrein (en dat ziet er na al behoorlijk wat hoogtemeters best aanlokkelijk uit).
Toch maar rechtsaf, de blauwe markering volgend verder heuvel op. Even stug volhouden en als beloning wordt de top van de wandeling (505 meter boven zeeniveau) bereikt. Het is even zoeken naar het vervolg van de wandeling, maar achter het witte hek is er toch nog een blauwe markering verstopt.
Het hek wordt vakkundig met één klein ijzerdraadje gesloten voor het bospad verder wordt gevolgd. Ondertussen wordt het gebulder van de waterval steeds duidelijker hoorbaar. Tegen de tijd dat het water tussen de bomen door in beeld komt, wordt ook de volgende uitdaging zichtbaar: een steile afdaling richting het water. Gelukkig is er een stevig touw aan de boom geknoopt waar je als wandelaar met je volle gewicht aan kunt gaan hangen. Met genoeg hilariteit wordt het bruggetje, dat de wandelaars met droge voeten naar de overkant van het water zal brengen, bereikt.
Midden op de brug nog een paar foto’s gemaakt en dan aan de andere kant van het water toch nog weer klimmend het pad volgen. Als het bospad rechtsaf slaat gaat het gelukkig weer heuvel af. Slingerend tussen de bomen door, een stile over en met hink-stap-sprong naar de overkant bij de tweede waterpartij van de dag gaat het gestaag heuvel af.
Het laatste deel van de route gaat tussen de weilanden door (de stieren staan veilig aan de andere kant van de afrastering). Met het eindpunt is zicht worden de laatste meters over het fietspad afgelegd.
De wandelgroep is het erover een: de start van de wandeling, naast het informatiebord geeft geen hoge verwachtingen van de wandeling aan de wandelaar mee. De wandeling is daarmee onverwacht verrassend, afwisselend en zeker de moeite waard.
Ps. de wandeling is begin augustus gemaakt, onderweg een hele verzameling rijpe wilde frambozen in het groen gezien.
Geef een reactie