Afstand: 10 kilometer
Waar: Hattem (Nederland)
Gpx bestand: hier beschikbaar
Samengevat: een wandeling die (afgezien de eerste en de laatste paar honderd meter) helemaal over zandpaden gaat. Slingerend door de bossen bij Hattem. Hier en daar steekt de wandeling de mountainbike route over. Uitkijken dus voor snelle (en minder snelle) fietsers.
Vanmorgen begint de dag grijs, maar het is gelukkig droog. Prima wandelweer voor een langere wandeling door de bossen. Voor de zekerheid toch maar een paraplu mee, voor het geval er toch nog een bui over komt waaien.
De fiets geparkeerd bij “de Leemcule” en vanaf de parkeerplaats de weg overgestoken voor het begin van de wandeling. De eerste paar honderd meter gaan nog over het fietspad (een paar jaar geleden is het schelpenfietspad veranderd in een betonnen weggetje). Net voor de eerste kruising gaan we rechtsaf een smal bospad in. Zonder eigenlijk een vaste route al uitgestippeld volgen we de verschillende zandpaden die we tegen komen.
Hier en daar is goed te zien dat het de afgelopen weken behoorlijk geregend heeft. Grote plassen water en drassige stukken wandelpad komen we regelmatig tegen. Gelukkig zijn de schoenen waterdicht dus kunnen we gewoon doorlopen. Door al dat water zijn er voor deze tijd van het jaar ook al ongewoon veel paddenstoelen te zien. De rood-met-witte-stippen zijn we vandaag nog niet tegen gekomen. Waarschijnlijk is kabouter Spillebeen nog op vakantie.
Via een paar smalle bospaadjes, bredere zandpaden en een stukje langs de hei slingeren we door het bos. Op verschillende plaatsen zijn de sporen van de werkzaamheden nog goed te zien (diepe sporen in het zand en veel omgezaagde bomen). Als de wind even langs blaast ruik je regelmatig de geur van hars. Halverwege de wandeling, net na het waarschuwingsbord (maar op zondag gebeurt er weinig) komen we langs een wel heel erg aangeharkt stukje bos.
Blijkbaar was één boom zo bijzonder dat die moest blijven staan. De rest van het stuk bos is omgezaagd, leeggemaakt en aangeharkt.
We volgen het zandpad verder en komen langs een smal bospaadje. Dat ziet er gebruikt genoeg uit om in te slaan. Het komt uit bij een klaphek. We volgen het pad aan het andere kant van het klaphek en komen zo op een oprijlaan uit. Blijkt het toch een stukje “eigen terrein” te zijn (Sorry).
Na nog een paar slingerbewegingen door het bos, steekt de route de verharde weg weer over. Vanaf hier volgen we het brede zandpad recht in de richting van Hattem. Het loopt hier een beetje heuvel af, dus dat kost weinig inspanning. Best lekker zo aan het eind van de wandeling.
Na de laatste bocht over het zandpad komen we weer uit op het fietspad. We steken de weg weer over en zien de fietsen nog netjes geparkeerd staan tegen het hek waar we ze hebben achter gelaten. De paraplu gaat ongebruikt weer in de fietstas. Tijd voor koffie.
Ps. mocht je de wandeling volgen, sla dan bij ongeveer kilometer 7 niet het smalle bospaadje in maar volg het brede zandpad naar links. De routes komen vanzelf weer bij elkaar. Je slaat dan het stukje via de oprijlaan over. Wel zo netjes.
1 Pingback